prof. dr hab. Remigiusz Forycki
Zakład Literaturoznawstwa Francuskiego
Profesor zwyczajny (grupa badawczo-dydaktyczna)
Tematyka badań
Historia literatury francuskiej ze szczególnym uwzględnieniem XIX wieku, polityczno-kulturalne stosunki francusko-rosyjsko-polskie.
Publikacje
A. PRACE WYKONANE PRZED ZATERUDNIENIEM NA STANOWISKU PROFESORA NADZWYCZAJNEGO
I. Oryginalne opublikowane naukowe prace twórcze J.
1. Książki
1.1. Recepcja dramaturgii Wiktora Hugo w latach 1828-1863 w krytyce i na scenach polskich, Warszawa 1977 (książka na prawach rękopisu).
1.2. Stendhal. Geniusz podejrzeń, Wydawnictwa UW, Warszawa 1987 (książka).
2. Artykuły naukowe
2.1. Recepcja dramatów Wiktora Hugo w Polsce w pierwszej połowie XIX wieku, „Przegląd Humanistyczny”, nr 8/167, Warszawa 1979, s. 143-158 (artykuł).
2.2. Profetyzm i mesjanizm, „Biuletyn Polonistyczny” IBL PAN, zeszyt 4, 1983, s. 52-58 (artykuł).
2.3. Le drame des drames de Victor Hugo en Pologne (1830-1863) , w: « Le rayonnement international de Victor Hugo », Peter Lang, New York, Bern, Frankfurt am Main, Paris 1985, s. 141-145 (rozdział w książce).
2.4. Dlaczego urodził się Grass ? w: „Alternatywy”, Warszawa 1985, s. 17-27 (przekład).
2.5. Le prophétisme maçonnique de J. de Maistre et sa mission en Russie (1803-1817) , „Cahiers de Varsovie”, nr 13, Warszawa 1986, s. 211-217 (artykuł). 2.6. Droga do Nobla, tekst o Claude Simonie, „Przegląd Katolicki”, nr 2 Warszawa 1986 (artykuł).
2.7. Księga i potwór, współaut. Maria Janion, „Przegląd Humanistyczny, nr 7-8, Warszawa 1987, ok. 8 stron (artykuł).
2.8. L’autoportrait romantique: Stendhal et Delacroix, w: „Le portrait littéraire”, Presses Universitaires de Lyon 1988, s. 199-208 (rozdział w książce). 2.9. Maski Stendhala, „Twórczość”, nr 7, Warszawa 1989, ok. 10 stron (artykuł).
3. Inne publikacje
3.1. Jubileusz Stendhala, „Nowe Książki”, nr 4, 1983, s. 7-10 (artykuł).
3.2. Colloque « Prophétisme et messianisme dans les lettres polonaises et françaises de l’époque romantique » „Studi Francesi”, nr 83, Torino 1984, s. 314-316.
3.3. Proza poetycka Maxa Jacoba, „Nowe Książki”, nr 6, 1984, s. 56-58.
3.4. Wziąć na siebie ciężar grzechów świata, „Nowe Książki”, nr 8, 1984, s. 75-77.
3.5. Strefy wyobraźni, „Nowe Książki”, nr 9, 1984, s. 65-67.
3.6. Wyciągniesz ręce twe… , „Nowe Książki”, nr 2, 1985, s. 55-57.
3.7. Archeologia zwałów subiektywności, „Nowe Książki”, nr 5, 1987.
3.8. Jean Delumeau- wywiad, „Nowe Książki”, nr 5, 1988, s. 3-4 (wywiad).
3.9. Krótki kurs polskiej kwadratury koła czyli krytyka obserwatora z zewnątrz, rozmowa-wywiad z Alain Besançonem, podziemne Wydawnictwo CDN, Warszawa 1989, s. 3-18 (wywiad).
3.10. Literacki paradoks Rewolucji francuskiej, współaut. Maria Janion, „Problemy” nr 7, Warszawa 1989, s. 10-16 (artykuł).
B. PRACE WYKONANE PO ZATERUDNIENIU NA STANOWISKU PROFESORA NADZWYCZAINEGO
I. Oryginalne opublikowane naukowe prace twórcze
1. Książki
1.1. Podróż do Rosji. Spór o imperium carów (1761-1839), Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013 (książka).
2. Artykuły naukowe
2.10. Obraz Rosji w twórczości Joseph de Maistre’a i Jana Potockiego, w: „Między Wschodem a Zachodem: piśmiennictwo pogranicza na przykładzie ziem między Wisłą i Bugiem do poł. XIX w.”, PWN, Warszawa 1991, s. 235-246 (rozdział w książce).
2.11. Der Italienkult Stendhals oder die Identität in der Krise, w: „Identitätskrise und Surrogatidentitäten. Zur Wiederkehr einer romantischen Konstellation”, Campus Verlag Frankfurt/New York, Editions de la Mason des Sciences de l’Homme, Paris 1989, s. 163-176 (rozdział w książce).
2.12. Les fantasmes de la Révolution, współautorstwo z Marią Janion w: „L’image de la Révolution Française”, Per gamon Press, Paris 1989, s. 2272-2277 (rozdział w książce).
2.13. L’apocalypse laïque, współaut. Maria Janion, „Lettre Internationale” nr 21, Paris 1989 (artykuł).
2.14. Chappe d’Auteroche et son voyage en Russie, w: „Actes du XIIe Congrès de l’Association Internationale de Littérature Comparée”, Judiciu, Monachium 1989, s. 322-328 (rozdział w książce).
2.15. Le cabinet d’optique de Stendhal, w: „Du visible à invisible”, José Corti 1989, s. 166-174 (rozdział w książce).
2.16. Joseph de Maistre i Jan Potocki, “Res Publica” nr 12, Warszawa 1990, s. 89-96 (artykuł).
2.17. Między apostazją a palinodią polityczną: hrabia Adam Gurowski i markiz de Custine, „Blok-Notes”, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza nr 10, Warszawa 1991, s. 311-327 (rozdział w książce).
2.18. Catherine II et l’identité européenne de la Russie, „Les Cahiers de Varsovie” nr 22, Warszawa 1991, s. 331-343 (artykuł).
2.19. Le message russe de Catherine II, „Lettre Internationale” nr 28, Paris 1991 (artykuł).
2.20. Katarina II a evropska identia, „Lettre Internationale”, nr 4, Praha 1991, s. 42-43 (artykuł).
2.21. Le fantasme de la tête coupée, współautorstwo z Marią Janion w: „La Révolution française et ses fantasmes dans la littérature”, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 1246, Wrocław 1992, s. 73-87 (rozdział w książe).
2.22. Madame de Staël dans la Russie d’Alexandre I, w: „Grouppe de Coppet et l’Europe 1789-1830”, Jean Touzot Libraire-Editeur, Paris-Lausanne 1994, s. 83-95 (rozdział w książce).
2.23. Récit de voyage des explorateurs français en Russie (1761-1859) , Wissenschaftskolleg, Berlin 1994 (syntetyczne opracowanie dorobku z rocznego pobytu).
2.24. Stendhal autobiographe selon Jean Starobinski, w: „Bilan de l’Ecole de Genève”, Editions de l’Université de Varsovie, Warszawa 1995, s. 109-116 (rozdział w książce).
2.25. Lumières dans les ténèbres: Joseph de Maistre et Jean Potocki, w: „L’Homme des Lumières. De Paris à Pétersbourg”, Biblioteca Europea, Vivarium, Neapoli 1955, s. 291-305 (rozdział w książce).
2.26. Le mal du siècle – duquel ? Jean Potocki et Joseph de Maistre en Russie, „Le Bulletin de « Lettre Internationale »”, Paris 1995, s. 45-51 (artykuł).
2.27. Le jardin des délices ou le jardin de la paresse de Stendhal, w: „Le jardin de l’esprit. Textes offerts à Bronislaw Baczko”, Droz, Genève 1995, s. 75-90 (rozdział w książce).
2.28. Stendhal – étude pour un autoportrait, w: „Mélanges de langue et de littérature”, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1996, s. 73-81 (rozdział w książce).
2.29. Peindre le bonheur d’un fou, w: „Le siècle de Rousseau et sa postérité”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1998, s. 47-55 (rozdział w książce).
2.30. Mickiewicz w oczach Francuzów, przekład antologii francuskich tekstów o Mickiewiczu (449 stron), PWN, Warszawa 1998 (przekład).
2.31. Madame de Staël et l’espace public, w: „Le Groupe de Coppet et le monde moderne”, Droz, Genève 1998. s. 47-57 (rozdział w książce).
2.32. Le rôle de la réfutation dans le « zarische Bildungskonzepte » – Antidote de Catherine II, w: „Russische Aufklärungsrezeption im Kontext offizieller Bildungskonzepte (1700-1825)”, Berlin Verlag Arno Spitz Gmbh, Berlin 2001, s. 477-483 (rozdział w książce).
2.33. Langues et cultures en Europe : le français au carrefour des évolutions européennes, UNESCO, „Liens francophones” nr 27, Paris 2001 (artykuł).
2.34. Le Paris-canaille de Stendhal, w: „Le Sacre d’une capitale”, Publications de l’Institut d’Etudes romanes, Varsovie 2005, s. 119-130 (rozdział w książce).
2.35. Potocki Jean, w: „Kaléidoscope franco-polonais”, Les Editions Noir sur Blanc, Paris 2004, s. 202-204 (opracowanie hasła).
2.36. Penser la paix pour l’Europe : testament politique de Stanislas Leszczyński, współautorstwo z Maciejem Foryckim w: „La vie culturelle à l’époque de Stanislas”, Editions Dominique Guéniot, Nancy 2005, s. 85-96 (rozdział w książce).
2.37. Przekleństwo; Bilanse; Referendum; współautorstwo z Alain Besançonem w: „Świadek wieku”, Fronda, Warszawa 2006, t. I, ss. 79-89; 91-103; 105-112; 385-395; t. II, s. 457-474 (teksty krytyczne i przekłady).
2.38. L’enfant terrible de l’émigration polonaise : Ignace Gurowski d’après la correspondance inédite d’Astolphe de Custine, w: „Toute la France est polonaise ! La présence polonaise en France aux XIXe et XXe siècles”, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań-Paris 2007, s. 43-67 (rozdział w książce).
2.39. Le beau moderne selon Stendhal, w : „Histoire et critique littéraires en mouvement. Mélanges offerts à Henryk Chudak”, Wydawnictwa UW, Warszawa 2009, s. 145-159 (rozdział w książce).
2.40. Cher Chopin, „Ruch muzyczny”, nr 5, Warszawa 2010, s. 35-36 (artykuł).
2.41. Stendhal et le Docteur Gall, w: „Médecine et littérature”, Publications de l’Institut d’Etudes romanes de l’Université de Varsovie, Varsovie 2013, s. 85-97 (rozdział w książce).
2.42. Jean Potocki et la Russie ou l’identité en crise, w: „Jean Potocki. Pérégrinations”, Presses Universitaires de Mirail, Toulouse 2013, s. 61-67 (rozdział w książce).
3. Inne publikacje
3.11 Style biografii historycznej – wywiad z Profesorem Jacques’em Le Goffem, „Nowe Książki” nr 10, Warszawa 1997, s. 6-10 (wywiad).
3.12 Karuzela romantycznych serc, „Nowe Książki”, Warszawa 1997, s. 23-24.
3.13 Opium intelektualistów, „Nowe Książki” nr 6, Warszawa 1998, s. 35-36.
3.14 Czarna księga utopii przy władzy, „Nowe Książki” nr 8, Warszawa 1998 s. 15-16.
3.15 Prawdy szeptane, „Plus-Minus”, 22-23 maj 1999 (artykuł) 3.16 Władysław Bartoszewski – żywot człowieka trochę osobnego, „Nowe Książki” nr 11, Warszawa 1999, s. 12- 13 (esej).
3.17 Bilans zamknięcia – niepokój otwarcia. Rozmowa z Profesorem Alain Besançonem, „Nowe Książki” 10, Warszawa 2000, s. 4-6 (wywiad).
3.18 La Grande Europe Politique : une espérance pour l’Europe, wystąpienie w Zgromadzeniu Narodowym Francji, opublikowane w : „Paneurope France”, nr 31, Paris 2001, s. 8-12, 57 (tekst wystąpienia).
3.19 Kulinarna agresja na Europę, wywiad z Profesorem Jacques’em Le Goffem, „Mówią Wieki” nr 6/2002, Warszawa 2002, s. 38-39 (wywiad).
3.20 Świat po 11 września i Rosja: rozmowa z Alain Besançonem, „Arcana” nr 45, Kraków 2002, s. 47-51 (wywiad).
3.21 Vive la Pologne, Monsieur! Z Maxem Gallo rozmawia Remi Forycki, wywiad-rzeka, „Nowe Książki” nr 12, Warszawa 2002, s. 4-7 (wywiad).
3.22 Wiek XX – wiek XXI, wywiad z Alain Besançonem, Krakowskie Forum Kultury Polskiej, „Arcana”, Kraków 2003, s. 123-129 (wywiad).
3.23 Józef Czapski pozostaje ciągle do odkrycia…, „Gazeta Malarzy i Poetów”, Poznań-Arsenał 2003 (wspólny artykuł z Maciejem Morawskim).
3.24 La Pologne reconnaissante, „Le Monde” nr 18616, Paris 2004 (artykuł).
4. Ważniejsze ekspertyzy i recenzje wydawnicze
4.1. Opinia ekspercka dotycząca osiągnięć Profesora Bronisława Baczki kandydata do Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Warszawa 2009.
4.2. Recenzja wydawnicza książki Marii Gubińskiej, L’image de l’Autre dans la littérature coloniale française au Maghreb, Wydawnictwo Naukowe AP, Kraków 2002.
4.3. Recenzja wydawnicza książki Jacka Kowalskiego, Anny i Mirosława Loby oraz Jana Prokopa pt. Dzieje kultury francuskiej, PWN, Warszawa 2005.
4.4. Recenzja wydawnicza książki Katarzyny Dybał, Barbary Marczuk i Jana Prokopa pt. Historia literatury francuskiej, PWN, Warszawa 2005.
4.5. Recenzja wydawnicza książki Denis Diderota pt. Salon 1765 roku, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009.
C. PRACE WYKONANE PO UZYSKANIU TYTUŁU NAUKOWEGO PROFESORA NAUK HUMANISTYCZNYCH
2. Artykuły naukowe
2.43 Pays d’illusion et jardins de Charles-Joseph de Ligne, w: „Correspondance ou synthèse des arts ?”, Bruxelles- Cracovie 2013, Synergies (rozdział w książce).
2.44 Światła w ciemności. Spór o europejską tożsamość Rosji, „Przegląd wschodni”, Warszawa 2014 (artykuł ).
2.45 Historia pewnej iluzji, Warszawa 2014, „Teologia polityczna” (artykuł ).
2.46 De l’Egotisme avant toute chose et pour cela préfère… Stendhal, w: „Territoires comparatistes”, Warszawa 2014, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego (rozdział w książce).
2.47 Dziecko Wierzchowni, w : « Teologia polityczna Online », Warszawa 2015 (artykuł).
2.48 Spór o Rosję w dobie francuskiego Oświecenia i Romantyzmu – casus Woltera i Custine’a, w: „Teologia Polityczna Online” (artykuł).
2.49 Balzac portraitiste et la Physiognomonie w: Mal, maladie dans la « Comédie humaine » Paris 2016, Presse Universitaire de France (rozdział w książce).
2.50 Balzac en Pologne russe, w : France-Pologne. Contacts, échanges culturels, représentations (fin XVIe-fin XIXe siècle, Paris 2016, Honoré Champion (rodział w książce).
2.51 Balzak i medycyna : fizjonomiczny portret Wandy, w : „Dialog kultur. Studia nad literaturą i historią”, Wydawca Instytut Germanistyki UW, Warszawa 2016 (rozdział w książce).
2.52 Dwie świętości, w: Gustaw Herling-Grudziński, „Eseje” (wydanie krytyczne), Kraków 2016, Wydawnictwo Literackie (rozdział w książce).
2.53 Wenecja ocalona, w: Gustaw Herling-Grudziński, „Eseje” (wydanie krytyczne), Kraków 2016, Wydawnictwo Literackie (rozdział w książce).
2.54 Sąd ostateczny, w: Gustaw Herling-Grudziński, „Eseje” (wydanie krytyczne), Kraków 2016, Wydawnictwo Literackie (rozdział w książce).
2.55 Entre l‘Est et l’Ouest ou quels partages littéraires en Europe? w: « Un Canon littéraire européen? », Bonn 2017, Université de Bonn – Serveur des documents (rozdział w książce).
3. Inne publikacje
3.25 Victorien Sardou i jego La Tosca, Opera Pucciniego La Tosca, w: The Metropolitan Opera HD Live, Łódź – Nowy Jork 2013 (tekst Programu).
3.26 Wiwat Bohema, w: Cyganeria, „La Bohème” Giacomo Puccici, Wyd. Filharmonia Łódzka, 2014 (tekst Programu).
3.27 Czarnooka Carmen, w: Carmen Georges Bizet, Filharmonia Łódzka 2014 (tekst Programu).
3.28 Patrick Modiano laureatem Nagrody Nobla, w: „Rzeczpospolita Online”, Warszawa 2014 (recenzja).
3.29 Miłosierna, godna i szczera Lelia, w: „Nowe Książki”, zeszyt 7-8, Warszawa 2016, s. 8-9 (recenzja).
4. Ważniejsze ekspertyzy i recenzje wydawnicze
4.6 Ocena kandydatury Luciano Pellegriniego do uzyskania grantu na elektroniczne wydanie krytyczne „Les Causeries du lundi” Sainte-Beuve’a. Eksperyza została zamówiona przez Fondation Maison des Sciences de l’Homme – Paris 2013.
4.7 Dokonałem ocenę dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej dr Moniki Malinowskie z Instytutu Romanistyki UW (2013).
4.8 Recenzja wydawnicza książki dr Agnieszki Włoczewskiej pt. Teatr Appolinaire’a dla wydawnictwa Collegium Colubinum, Kraków 2015.
4.9 Zrobiłem ekspertyzę dotyczącą dorobku naukowego Profesora Timothy Snydera kandydata do Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Warszawa 2016.
Przebieg kariery naukowej
– 1973 r. – dyplom magistra filologii romańskiej, Poznań.
– 1977 r. – asystent Instytutu Romanistyki UW.
– 1977 r. – dyplom doktora nauk humanistycznych, Warszawa.
– 1979 r. – adiunkt IR UW.
– 1987 r. – dyplom doktora habilitowanego, Warszawa.
– 1989 r. – docent IR UW.
– 1990 r. – profesor nadzwyczajny IR UW.
– 1990/1991 – „professeur associé” Uniwersytetu Blaise Pascal Clermont II.
– 1993/94 – Fellow w Wissenschaftskolleg w Berlinie.
– 2014 r. – Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych
– 2018 r. – profesor zwyczajny
Działalność
1991-1993 Dyrektor naukowy Stacji Naukowej PAN w Paryżu,
2002-2003 Dyrektor Instytutu Romanistyki UW,
2003-2005 Dyrektor naukowy Biblioteki Polskiej w Paryżu,
2005/12 – Dyrektor Instytutu Romanistyki UW.
2012/14 – Dziekan Wydziału Neofilologii UW.
Członkostwo w organizacjach i stowarzyszeniach
Association Internationale de Littérature Comparée
Société des Amis de Joseph et Xavier de Maistre
Stendhal Club, Société des Etudes Romantiques et Dix-neuvièmistes
Groupe de recherche CNRS : GDR 959
Society for Eighteenth-Century Studies
Centre International George Sand et le Romantisme
Przewodniczący Souvenir Napoléonien de Pologne
Membre honoraire du Comité Polonais de l’Alliance Française
PanEurope France.
Inne
Audycje w Polskim Radiu i TV, współpraca z Wyższą Szkołą Humanistyczną im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku.
2003 Chevalier dans l’Ordre national du Mérite
2012 Officier dans l’Ordre national du Mérite
2018 Medal Komisji Edukacji Narodowej
Hobby
Muzyka i malarstwo XIX wieku, tenis.
